
Κι όμως! Αποφάσισα να ξαναγράψω!! Ακόμα και αν έχω μόνο έναν αναγνώστη (σ'ευχαριστώ βρε Εβίτα)... Δεν μου έρχετε αρκετά συχνά η επιθυμία να κάτσω να γράψω κάτι. Πρέπει να είμαι σε πολύ συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση, όχι απαραιτήτως μελαγχολική. Για παράδειγμα τώρα μόλις γύρισα απ' το σινεμά και άρχισα ν' ακούω μουσική και είπα να γράψω κάτι. Είδα το "Οι ζωές των άλλων", που πραγματικά μου άρεσε πολύ. Και μόνο που δεν ήταν στ' Αγγλικά ήταν κάτι το θετικό. Τώρα τελευταία έχω κουραστεί να βλέπω ταινίες στ' Αγγλικά (ή μάλλον στα αμερικάνικα...). Όποτε βγαίνει ο υπότιτλος πριν να μιλήσει κάποιος, βρίσκω τον εαυτό μου να λέω τα λόγια ταυτόχρονα με αυτόν που τα λέει.
Τώρα τελευταία τό'χω ρίξει πολύ στα καλλιτεχνικά θεάματα... θέατρο, χορός, όπερα, κινηματογράφος... Προσπαθώ να μην το παρακάνω για να μην καλομάθω γιατί μπορεί κάποια εποχή να μην μπορώ να τα παρακολουθώ όλα αυτά. Λοιπόν, το 2007 έχω παρακολουθήσει τα: Ωραία κοιμωμένη (μπαλέττο), Jesus Christ Superstar (ροκ όπερα), Μάνα Κουράγιο (θέατρο), Κάρμεν (όπερα), 8 γυναίκες (θέατρο) και πολλές πολλές ταινίες. Επίσης, σκοπεύω να παρακαλουθήσω μπαλέττο στο Ηρώδειο (Sylvie Guillem & Akram Khan) και την Ηλέκτρα στην Επίδαυρο.. Θέλω πολύ να πάω και στη Norah Jones στο Ηρώδειο αλλά μάλλον θα είμαι διακοπές εκείνη την εβδομάδα (θα δούμε...)
Από διακοπές πάντως θα πάω σίγουρα Κρήτη 1 βδομάδα τουλάχιστον (τώρα πότε δεν ξέρω) και Ναύπλιο τον Αύγουστο (δεν ξέρω πόσο θα κάτσω). Μπορεί και πουθενά αλλού. Δεν θα είναι και πολύ μεγάλο το καλοκαίρι για μένα, όπως και για τους περισσότερους εν ενεργεία φοιτητές λόγω μαθημάτων και εξεταστικών. Η εξεταστική μου τελειώνει στις 11/07 οπότε μέχρι τότε ούτε μπάνιο ούτε πολλοί έξοδοι και πολύ διάβασμα...(το οποίο ακόμα δεν έχω ξεκινήσει...(λεπτομέρειες...)). Να μην αναφέρω και τις πρόβες που έχω όλο τον Ιούνιο (3 την εβδομάδα). Ναι, γιατί είμαι κι εγώ, τρομάρα μου, στο θεατρικό του δήμου, αν και δεν μπορώ να πω ότι ξετρελαίνομαι... Ευτυχώς τελείωσα με τ' Αγγλικά και δεν έχω αυτή την σκοτούρα στο κεφάλι μου, αν και αν δεν περάσω θα την έχω του χρόνου. Και τέλος, ελπίζω αύριο, που δίνς πορεία, να περάσω για να ξεμπερδεύω και να πάρω επιτέλους το δίπλωμα!! Δυστυχώς είμαι λίγο αγχώδης τύπος και είναι η πρώτη φορά που δίνω οπότε δε νομίζω να περάσω... Συνήθως κανείς δεν περνά με την πρώτη χωρίς να λαδώσει... Και επειδή εμείς έχουμε ήθος, δεν θα λαδώσουμε!!
Αυτά τα λίγα για αυτά που μου συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό... Αυτό είναι το πιο βαρετό κείμανο που έχω γράψει ποτέ (ακόμα και οι εκθέσεις που έγραφα κάποτε ήταν κάπως πιο ενδιαφέρουσες...) αλλά έτσι κι αλλιώς είμαι η μόνη που το διαβάζω αυτό...
Υπόσχομαι την επόμενη φορά (αν υπάρξει) να είναι πιο ενδιαφέρον...
Φιλιά!!!
No comments:
Post a Comment